رابطه هوش معنوی با سلامت روانی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر و عادی

معنویت بعد فراموش شده ی بهداشت روانی تلقی شده است وعاملی است که آن را تحت تاثیر قرار میدهد.هوش معنوی نوعی از هوش است که این هوش معنوی انسان را توانمند میسازد که تجربه های معنوی خود را چونان سازو کاری برای رویارویی و کشف معنا و راه حل برای مشکلات وسختی های زندگی به کار گیرد. هدف کلی این پژوهش تعیین رابطه هوش معنوی وسلامت روانی مادران کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر وعادی میباشد . روش در این پژوهش همبستگی است وجامعه آماری این پژوهش را کلیه مادران دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر وعادی در مقطع ابتدایی در سال تحصیلی 90-89 درشهر گرگان تشکیل میدادند .نمونه ها شامل 80 نفر از مادران کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر و50 نفر از مادران کودکان عادی بودند که به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردیدند. ابزارهایی که در این پژوهش به کار گرفته شد،مقیاس سنجش هوش معنوی کینگ (sisri-24)و چک لیست نشانگان رفتاری bsi-53 میباشد .داده ها به وسیله روش همبستگی وتحلیل رگرسیون چند متغیره،تجزیه و تحلیل شد . نتایج نشان داد که بین هوش معنوی وسلامت روانی مادران کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر وعادی رابطه معناداری وجود دارد. وهوش معنوی میتواند پیش بینی کننده سلامت روانی این مادران باشد. کلید واژه : هوش معنوی، سلامت روان، مادران کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر، مادران کودکان عادی